Czy ktoś mi może powiedzieć na co właściwie cierpieli ci ludzie? To nie była katatonia ani śpiączka. Jak to możliwe, żeby przez 30 lat w ogóle się nie ruszać a mimo to pozostawać świadomym. Zresztą czy bohater, którego grał Robert de Niro nie powinien mieć jakichś odleżyn, zaniku mięśni? Przecież od 30 lat nie chodził i praktycznie się nie ruszał. Jak się człowiek wybudza po kilku latach ze śpiączki to przez jakiś czas nie jest w stanie samodzielnie się poruszać, natomiast tutaj ci ludzie poruszali się o własnych siłach.
Poza tym jest to ponoć historia oparta na faktach, no ale właśnie - na jakich? Czy ktoś ma jakieś informacje kiedy dokładnie i gdzie to się wydarzyło?
Trochę poszukałem i pacjenci najwyraźniej chorowali na https://pl.wikipedia.org/wiki/Zapalenie_m%C3%B3zgu_von_Economo . Neurolog https://en.wikipedia.org/wiki/Oliver_Sacks odkrył pozytywny efekt działanai https://pl.wikipedia.org/wiki/Lewodopa dzięki któremu pacjenci z wyżej opisaną chorobą budzili się ze snu.
Zapalenie mózgu było epidemią występującą w latach 1917-1924. Śpiączka kończyła się śmiercią. Akcja filmu rozgrywa się zdecydowanie później. Choroba w filmie nie jest epidemiologiczna.
Co ma lewodopa lecząca Parkinsona do śpiączki? W którym miejscu w wikipedii jest napisane, że Oliver Sacks stosował lub chociażby odkrył, zbawienny skutek na wybudzanie ze śpiączki?
Wydaje mi się, że pacjenci byli w przewlekłej fazie śpiączkowego zapalenia mózgu pod postacią zespołu parkinsonowskiego, dlatego byli leczeni lewodopą.
Akcja filmu rozgrywa się później, ale pamiętaj, że ci ludzie zachorowali jak byli dziećmi. Czyli 30-40 lat wcześniej.
(polecam http://socrates8181nc.tripod.com/id5.html)
O jeżu, nie chcesz to nie wierz. W kulistość Ziemi też możesz nie wierzyć.
Sacks napisał o tej historii całą książkę, której film jest ekranizacją.
A co ma lek *NA*senny do wybudzeń ze stanu wegetatywnego?
https://en.wikipedia.org/wiki/Zolpidem#Research
Śpiączka nie kończyła się śmiercią. Śmiertelność encephalitis lethargica wynosiła 30-40%. Większość pozostałych pacjentów doświadczyła (pozornie) pełnego wyzdrowienia, by po roku-dwóch stopniowo wpaść w stan przedstawiony na filmie. Stan ten nie jest śpiączką, choć chorzy wyglądają często na nieprzytomnych skutki neurologiczne są bardziej podobne właśnie do Parkinsona.
Lewodopa przekracza barierę krew-mózg i zastępuje dopaminę, której organizmy chorych nie produkowały samodzielnie.
Przecież było wspomniane, że większość pacjentów trafiła tam w latach 20tych. Cierpieli na śpiączkowe zapalenie mózgu.
W którymś momencie na filmie widać, jak z pacjentem pracuje rehabilitant. Dzięki takiej terapii byli w stanie zapobiec zanikowi mięśni u pacjentów.
Widać to na jakimś filmie który jest wyświetlany. Ale aparatu mowy, języka raczej nie trenowali. To jest dla mnie zastanawiające. Inne aspekty bardzo dobre.
Terapeuci zajęciowi zajmują się np. aparatem mowy, sprawnością manualną itd.terapia zajęciowa jest zazwyczaj połączona z rehabilitacją w ramach jednego oddziału neurologicznego w szpitalu. Widocznie stwierdzono, że pokazanie rehabilitacji wystarczy w filmie za obydwa aspekty powrotu do sprawności.
Heh nie wiesz o czym mówisz. Terapeuta jest w stanie zapobiec przykurczom, odleżynom (i to też nie zawsze). Natomiast normalnie tak szybko pacjent nie powróciłby do sił. Trwałoby to dużo dłużej ale wiadomo film rodzi się swoimi prawami.
To jest oparte na książce 'awakenings' oliver sacksa.
Z tymi pacjentami nonstop pracowali terapeuci wszelkiej maści, pielęgniarze przewracali ich w łożkach co kilka godzin by nie dostali odleżyn itd.
Co do wstawania po 30 latach- to nie było tak jak w filmie, że pacjenci byli całkowicie nieruchomi przez ten czas- większość z nich pracowała/prowadziła w miarę normalne życie przez pierwsze lata choroby, do szpitala trafili w ciągu ostanich 20-10 lat, i byli w stanie komunikować się i nieco poruszać o własnych siłach. Pacjenci sami po rozmowie z lekarzem decydowali się na leczenie L-dopą, to nie były takie żywe mumie jak w filmie, nieme i nieruchome.
Filmy się rządzą swoimi prawami, to nie jest wierny zapis autentycznych wydarzeń- sporo jest przerysowane albo upiększone by lepiej się ogłądało (np te wszystkie wątki romanczne to bujda)
Dobrze napisane, fikcja filmowa to dalej fikcja, a historia przedstawiona w bardziej realny sposób nie wywoływałaby w odbiorcy takich uczuć.
Dobrze napisane. Warto dodać, że do tej pory nie ma skutecznego lekarstwa na Zapalenie mózgu von Economo (śpiączkowe zapalenie mózgu, łac. encephalitis lethargica) .
Przede wszystkim samo słowo "śpiączka" jest mylnie używane i rozumiane potocznie. Między śpiączką a wybudzeniem jest wiele stanów pośrednich, już nie pamiętam jak się je fachowo nazywa, ale to właśnie w którymś z nich byli pacjenci chorujący na ZM von Ecomo. Śpiączka oznacza całkowitą nieprzytomność, oczy są zamknięte, nie reaguje się na bodźce z otoczenia, nie można się komunikować, osoba w śpiączce jak sama nazwa wskazuje jest pogrążona we śnie, najczęściej w wiecznym niestety. Tutaj o takim stanie nie ma mowy. Chorzy nawet przed podaniem l-dopy mieli zachowany rytm snu i czuwania, ich stan był różny, niektórzy mogli mówić w miarę zrozumiale i poruszać się w pewnym zakresie, inni byli przykuci do łóżek i nie było z nimi słownego kontaktu. Jest to dosyć dobrze pokazane w filmie (mimo że jak ktoś zauważył jest tu sporo hollywoodzkiej fikcji), ale osoba która nie ma pojęcia o medycynie tego nie wyłapie.